2014-2015 Sezonunda Ne Öğrendik?

İyi günler. Bu yazı bir tür muhasebe yazısı olacak. Benim biten öğrenim hayatımın muhasebesi. Yaşam boyu öğrenmenin her zaman yanındayız. Ama sanıyorum ki bundan sonra lisans düzeyinde bir öğrencilik hayatını tekrar tatmam. Yarınki KPSS sınavı için son rötuşları yapmaktayım şu an. Vaktim çok kıymetli. Planlı ilerliyorum. Bu yazıyı bitirmem için 22 dakikam var. Uzatmayacağım.

2014'ün Eylül ayına son sınıf öğrencisi olarak başladım ve planlarımdan biri 2015 yazında formasyon alıp 2016'da atanmaktı. Lakin benim güzel okulum İstanbul Üniversitesi bir sürpriz yapıp kış aylarında bize bir formasyon kursu açtı. Sevinerek yatırdık paralarımızı. Fakat hayat öyle yağ gibi akmadı. Hele İstanbul Üniversitesi'nde hayat asla kolay değildir. Yoğunlaştırılmışın da yoğunlaştırılmışı bir eğitim bilimleri bombardımanı altındaydık. Konserve öğretmen adaylarına dönmüştük. Sabah sekizde başlayan dersler akşam sekizde bitiyordu. Tek güzel yanı derslerin ana kampüste olmasıydı. Heh, o meşhur kapı var ya. Orada ders işleme şerefine nail olduk. Ama program yoğun olduğu için manzaranın tadını çıkaramadık. 

İki döneme ayırmışlardı kursu. Birinci dönem işin Türkçe kısmıydı. Eğitim bilimleri. Atlattık. Fakat hiç unutmam iki günde on iki sınava girdim. Hem bu formasyon, hem açık öğretim. Sanırım süper kahraman olmaya çalışıyordum. Beyin meyin kalmadı. Dondurdum açık öğretimi. Hiçbir derdi olmayan, sadece okula gelip ortalaması 3'ün üzerinde olan sınıf arkadaşlarıma özendim. Ama sabahın köründe kalkıp formasyona devam ettim. Neyse o da bitti. Ama ben bu süreçte çalışılması gerektiği gibi çalışamadım elbette. Taş olsa çatlar yeğenim. Psikolojik açıdan çok yorucuydu. Hâlâ da baskıyı hissediyorum. Belki yarınki ve bir sonraki haftaki sınavı kazanamayacağım. Çünkü ben herkesin hakkettiğini yaşadığına inanırım. Ne kadar çalışırsan o kadar mükafat alırsın. Benim bu seneki KPSS amaçlı çalışmamla çok da parlak bir sonuç beklenemez. Tabii sınavda vahiy inmezse (töbest) ya da üstün zekâmı kullanacak olmazsam meheh. Şaka. 

Bu yazıyı şunun için yazmak istedim. Kimse de okumasın. Nitekim herhangi bir mecrada paylaşmayacağım okuyucuya ulaşsın diye. Sadece birkaç ay sonra sonuçlar açıklandığında gereksiz bir hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum. Olgun ve sağlıklı bir birey gibi metanetle karşılamak istiyorum başarısızlığı. Bu da böyle biline. He kazanırsak o da kaymak olur üstüne. Ona da seviniriz tabii. Umarım her şeyin en güzeli olur. Hepimiz için. 

İyi günler. (Tam yirmi dakikada da tamamladım.)

http://youtu.be/6e6xhnKh7k0